اشتقاق عاشق و معشوق از عشق است و عشق در مقر خود از تَعیّن منزه است و در حریم عین خود از #بطون و ظهور مقدس، ولیکن بهرِ اظهار کمال، از آن روی که عین ذات خود است و صفات خود خود را در آینهٔ عاشقی و معشوقی بر خود عرضه کرد و حسن خود را بر نظر خود جلوه داد. از روی ناظری و منظوری نام عاشقی و معشوقی پیدا آمد. #نعت طالبی و مطلوبی ظاهر گشت. ظاهر را باطن بنمود، آوازهٔ عاشقی برآمد. باطن را به ظاهر بیاراست، نام معشوقی آشکارا شد.

یک عین متفق که جز او ذره ای نبود
چون گشت ظاهر این همه اغیار آمده

ای ظاهر تو عاشق و معشوق باطنت
مطلوب را که دید طلبکار آمده؟

؛................................

بطون (پنهان، نهان)

نعت (صفت، لقب، مدح)

.